Eerste hulp bij vergiftiging - deel 2

Zonder dat we het weten hebben we allemaal in onze huiskamer of tuin wel één of meerdere giftige planten.

Op zich is dat niet erg, zolang we er niet van eten.

Extra alertheid is vooral van belang bij puppy’s, maar… sommige oudere honden

laten zich soms ook nog verleiden.


Welke planten zijn giftig en welke niet?

Het antwoord is niet eenduidig.  Er zijn twee belangrijke weetjes over gif:


giftige planten zijn pas gevaarlijk als ze echt worden gegeten en doorgeslikt.

Aanraken levert geen vergiftiging op, je krijgt hooguit huidirritatie.

de mate van giftigheid is afhankelijk van de dosering. Zo zal het eten van een hulstbesje meestal geen problemen opleveren.  Zijn er echter meer dan tien besjes doorgeslikt, dan moet je snel actie ondernemen.


Weer andere planten, zoals het peperboompje, zijn zó giftig dat een enkel besje al levensgevaarlijk is.

Ook de besjes van Taxus zorgen nogal eens voor paniek.

Alle delen van Taxus zijn giftig, behalve het rode vruchtvlees van de schijnbesjes. Het zaad (de pit) in de bes is wel giftig, maar alleen als het omhulsel (de zaadhuid) kapot is gekauwd. Meestal wordt de keiharde pit doorgeslikt en komt deze er in zijn geheel weer uit. In dat geval is er niets aan de hand. Let er wel op dat jonge honden niet aan (gesnoeide) taxus - takken knauwen en dat paarden het Taxus - snoeisel niet eten. Een paard kan vijf minuten na het eten hiervan dood neervallen.


Andere potentiële gevaren

Pitten van pruimen, perziken en abrikozen, appelpitjes, aardappelschillen, 'groene' aardappels, rabarberbladeren, bedorven voedsel, alcohol, gistdeeg, koffiegrond, koffiebonen en thee (cafeïne), hop (gebruikt bij het brouwen thuis), tomatenbladeren en -stengels (groene delen), broccoli in grote hoeveelheid, tabak, sigaren en sigaretten.

Huisdiereneigenaars moeten er niet van uitgaan dat de menselijke voeding altijd veilig voor huisdieren is.

Als het gaat om chocolade, uien, knoflook, macadamia-noten en andere zaken hierboven genoemd: dergelijke levensmiddelen moeten in slechts kleine hoeveelheden gegeven worden of (liever nog) helemaal niet.

Zorg dat uw hond nergens bij kan !

Een “goed” slakkenjaar kan slecht nieuws betekenen voor huisdieren. Elk jaar weer zien dierenartsen honden, die van slakkengif hebben gegeten. Slakkengif is dodelijk voor hond (en kat). Alleen dankzij snel ingrijpen kan een hond dit overleven.

Metaldehyde heet het dodelijke ingrediënt en het is in veelvoorkomende slakkenvergiffen terug te vinden. Het verraderlijke aan het goedje is, dat er geen tegengif voor bestaat.

Het vergif is niet alleen smakelijk gemaakt voor slakken, maar ook vinden huisdieren, vogels en egels het spul aantrekkelijk. Om nog maar niet te spreken over kleine kinderen.

Huisdieren likken het op en als ze het hebben gevonden, gaan ze op zoek naar meer.

De eerste symptomen openbaren zich binnen enkele minuten tot drie uur nadat het vergif door het lichaam is opgenomen.

Het gaat dan om braken, snelle adem- en hartslag, een wankelende gang, een hoge temperatuur, verwijde pupillen en krampen.

Het dier kan zich angstig gaan gedragen.

Een te hoge temperatuur kan bovendien leiden tot - blijvend - letsel aan lever en nieren.

Ga, wanneer dit zich voordoet, zo snel mogelijk met uw hond naar de dierenarts.

Anders heeft het eten van metaldehyde zonder twijfel de dood tot gevolg.

Een natte herfst betekent ook veel paddenstoelen in de tuin of in het bos. Maar let op: sommige paddenstoelen zijn giftig. Als uw hond er van eet, kan hij er zelfs aan overlijden.

Het voert hier te ver om een hele opsomming te geven welke wel en welke niet toxisch zijn. Bovendien kennen toch maar weinig mensen de soorten als zij ze zien.

Neem altijd het zekere voor het onzekere en houd uw hond ver van paddenstoelen.

Mocht hij er toch een keer aan geweest zijn of weet u het niet zeker, laat hem dan zo snel mogelijk braken.

Neem eventueel een paddenstoel mee naar uw dierenarts, zodat hij weet wat uw hond gegeten heeft.

Water uit een bloemenvaas.

Pas goed op dat niemand, ook heen honden, het water uit een bloemenvaas drinkt. Meestal is dat geen probleem en gebeurt er niets, maar sommige snijbloemen geven giftige stoffen af aan het water.

Heel gevaarlijk is bijvoorbeeld het vaaswater van een bosje lelietjes van dalen.


Behoud je prachtige tuin en zet je kamerplanten wat hoger, maar wees op je hoede …


Wordt echter een vergiftiging vermoed, waarschuw dan direct de dierenarts, want elke vergiftiging is een spoedgeval. Hoe eerder de juiste behandeling wordt ingezet, hoe groter de kans op genezing.


De lijst van giftige planten is heel lang, hier volgt een selectie van de meest voorkomende :





Klik op het hondje om terug te gaan